Bardzo często w swojej pracy proponuję dzieciom turniej "Dobre wychowanie na co dzień". Dzięki któremu dzieci mogą zobaczyć jak wiele potrafią, jak również nauczyć się sztuki właściwego zachowania w różnych sytuacjach. Scenariusz można wykorzystać na lekcji wychowawczej w klasach III - V
Scenariusz: „DOBRE WYCHOWANIE NA CO DZIEŃ” – TURNIEJ Opracowała: mgr Lucyna Wróbel Savoir – vivre, tymi dwoma francuskimi wyrazami o dosłownym znaczeniu „umieć żyć”– nazywa się dziś kodeks obyczajowy, czyli prawidła form towarzyskich obowiązujących w kulturalnym świecie. Ktoś może zadać pytanie, czy te formy są rzeczywiście ważne, bo często się słyszy, że znaczenie ma treść, a nie forma. Treść jest niezaprzeczalnie ważna, ale nie można oddzielić jej od formy. Właśnie za pomocą zewnętrznej formy: gestu, słowa – wyraża się treść, przekazuje ją drugiemu człowiekowi. Np. Ukłon jest formą, gestem. Wyrażamy nim szacunek, stuknięcie się w czoło to także forma, ale wyrażająca inną treść. Bez form niemożliwe byłoby w ogóle wzajemne kontaktowanie się ludzi. Co zrobić, aby stać się upragnionym, lubianym, kochanym? Dużo i prawie nic jednocześnie. Trzeba mieć życzliwość, liczyć się z nimi i chcieć im to okazać. „Chcieć” jednak nie zawsze znaczy „umieć”. Uczymy się sztuki towarzyskiego współżycia, uczymy się savoir – vivre’u. Turniej opracowano na podstawie książki M. Ziółkowskiej „Bądź uprzejmy na co dzień i od święta”. Nie traktujemy tego jako sprawdzianu, ale jak dobrą zabawę i możliwość nauczenia się czegoś.
- Rozdajemy kolorowe karteczki z numerami(dzielimy na grupy wg wybranych kolorów). Do poszczególnych zadań, pytań zapraszamy osoby numerami losowo wybranymi,
- Losujemy pytania.
- Jury może przyznać 2 pkt. za poprawną, pełną odpowiedź, 1 pkt. za odpowiedź niepełną, 0 pkt. za złą odpowiedź.
Środki dydaktyczne
- serwis obiadowy
- telefon
- przygotowane pytania
Formy:
Metody pracy:
Cele:
- Nauka kulturalnego zachowania w każdej sytuacji.
- Wdrażanie do przestrzegania ustalonych zasad.
- Wprowadzenie elementu współzawodnictwa, który działa mobilizująco.
Część wstępna
- Zapoznanie z celami zajęć.
- Podział na grupy.
- Wybór Jury
- Zapoznanie z zasadami obowiązującymi na turnieju i punktacją.
Część właściwa
- Odpowiadanie na wylosowane pytania.
- Wykonywanie zadań.
Zakończenie
- Podsumowanie zajęć.
- Podliczenie punktów.
- Rozdanie nagród
Zadania do wykonania:
- Nakrycie stołu do obiadu dla czterech osób.
- Proszenie do tańca.
- Rozmowa telefoniczna.
- Przedstawienie koleżanki BABCI, MAMIE
- Poproszenie rodziców koleżanki, czy może Kasia iść na urodziny…..
Pytania:
- Czy w domu mogę pierwszy usiąść do stołu przy wspólnym niedzielnym obiedzie, czy powinienem czekać, aż usiądą starsi?
Czekać aż usiądą starsi.
- Czy będąc u koleżanki po raz pierwszy należy poprosić ją o pokazanie całego mieszkania?
Poproszenie o to nie należy do dobrego tonu.
- Czy idąc odwiedzić chorą koleżankę wypada zabrać ze sobą ręczną robótkę?
Wypada, jeśli jesteś namiętną dziewiarką lub hafciarką, a odwiedzana koleżanka zna tę twoją cechę.
- Przyszedł do mnie kolega i po wymianie kilku słów nie pytając nikogo o zgodę włączył telewizor, żeby obejrzeć mecz. Czy postąpił właściwie? Uzasadnij.
Kolega postąpił niewłaściwie. Powinien najpierw zapytać, czy będziesz oglądać mecz i ewentualnie poprosić o włączenie telewizora .
- Czy wytwory z mięsa mielonego jada się tylko widelcem? Uzasadnij.
Tak
- Jakie potrawy jada się nożem i widelcem?
Kotlety schabowe, pieczeń, drób.
- Co zrobić z chrząstką albo jakąś inną kostką, którą nieopatrznie weźmiemy do ust? Wypluć na talerz, czy raczej zadławić się nią, lecz nie wykonać tego nieestetycznego gestu?
Wsunąć kostkę językiem na widelec i dyskretnie położyć na brzegu swojego talerza.
- Jak poprawnie należy jeść ryby ( widelcem czy nożem i widelcem?)
Ryby jada się widelcami
- Jak należy jeść jajko na miękko?
Ostrym nożem ściąć czubek jajka ustawionego w kieliszku i z tak otwartej skorupki wybierać zawartość łyżeczką.
- Czy dmuchanie na gorące potrawy jest wielkim grzechem? Boże estetyczne nie jest, to wszyscy wiemy?
Elegancki człowiek nie dmucha, tylko czeka, aż potrawa trochę przestygnie.
- Czy wypada przy stole wytrzeć usta własną chusteczką do nosa?
Nie. Usta wycieramy serwetką bibułkową, za każdym razem świeżą. Zużyte kładziemy po lewej stronie talerza, a po skończeniu jedzenia przenosimy na pusty talerz. Nie wolno zużytych serwetek wrzucać do popielniczki.
- Czy żegnając się z gospodarzami po wizycie u nich mówi się „przepraszam”? Uzasadnij.
Jeśli się coś przeskrobało podczas tych odwiedzin albo się przyszło nie w porę to tak. Jeśli natomiast wszystko było jak trzeba mówimy „dziękuję”. Gospodarz odpowiada także „dziękuję”.
- Czy przysiadanie się w kawiarni lub innym lokalu rozrywkowym należy do dobrego tonu?
Przysiadanie się, a więc narzucanie swego towarzystwa, jest wysoce niewłaściwe.
- Czy można jeść w kawiarni przyniesione ze sobą kanapki?
W lokalach rozrywkowych nie wypada pożywiać się własnymi kanapkami.
- Czy kostkę cukru można włożyć do szklanki palcami? Uzasadnij.
Do tego służą specjalne szczypczyki. Ale jeśli ich nie ma, to można, ale tylko do swojej.
- Czy młodzież ma obowiązek ustępowania miejsca w autobusie, w tramwaju? Uzasadnij.
Ustępowanie miejsca nie jest obowiązkiem, lecz uprzejmością. Ale nie ustąpienie miejsca ludziom starym, zarówno kobiecie jak i mężczyźnie, matce z dzieckiem na ręku, kobiecie w ciąży czy kalece jest wysoce niewłaściwe.
- Moja przyjaciółka wysłała do znajomego z pociągu kartkę z pozdrowieniami. Nie zareagował. Czy ma wysłać drugą?
Nie. Z pewnością się pośpieszyła. Dziewczyna nie powinna ścigać przygodnych znajomych listami.
- W jakich godzinach nie należy dzwonić do kogoś.
Nie należy dzwonić przed godziną 8 rano i po 9 wieczorem.
- Czy do kostiumu plażowego pasują korale, klipsy, bransoletka? Uzasadnij.
Nie. Do kostiumu plażowego wypada nosić tylko okulary przeciwsłoneczne.
- Czy wypada zwrócić uwagę nauczycielce, że poleciało jej oczko w pończosze?
Wypada, ale delikatnie.
- Czy dziewczyna może poprosić chłopca do tańca?
Tak. Ale pamiętaj tylko w jednym wypadku: na hasło wodzireja. Może myślicie, że łamanie tego przepisu jest dowodem nowoczesności, a to tylko narzucanie się, które świadczy o braku wychowania.
- Czy w tańcu wypada rozmawiać?
Owszem, ale w miarę nie za głośno, półgłosem i zawsze uprzejmie.
- Czy opowiadanie kawałów podczas tańca i robienie uwag o parach tańczących obok jest kulturalne?
Robienie uwag o parach tańczących obok i opowiadanie dowcipów jest niedopuszczalne .
- Jak uwolnić się od partnerki, by swobodnie poszukać sobie innej do tańca?
Po skończonym tańcu należy podziękować partnerce i odprowadzić ją na miejsce skąd została poproszona.
- Jak poprosisz do tańca pannę, która siedzi w towarzystwie swojej matki?
Mamie trzeba ukłonić się pięknie i zapytać „ Czy pozwoli pani, że zatańczę Magdą?”
- Czy wypada uczyć się tańca dopiero na balu?
Nie. Naukę tańca należy odbyć wcześniej. Bal może być premierą, lecz nigdy jedną z prób.
- Jeśli będę tańczył z dziewczyną trzy kolejne tańce, to czy mam dziękować po każdym tańcu, czy dopiero po całej serii?
Po każdym należy podziękować i uścisnąć dłoń, a odprowadzić na miejsce po całej serii.
- Kiedy używanie obcych wyrazów w rozmowie jest niekulturalne?
Używanie obcych wyrazów w rozmowie z kimś, kto na pewno nie rozumie jest niegrzecznością.
- Czy wypada podarować solenizantowi lub solenizantce chusteczki do nosa?
Nie. Osoba obdarowana chusteczką do nosa może odczuć to jako przytyk. Chyba, że chusteczka jest wybitnie dekoracyjna, własnoręcznie haftowana, obrobiona koronką.
- Czy zapytanie przyszłego solenizanta, co chciałby dostać na imieniny jest nietaktem?
Nie. Ale otrzymanie niespodzianki daje solenizantowi dodatkową przyjemność.
- Czy dawanie parzystej liczby kwiatów jest niewłaściwe?
Nie. Zwyczaj dawania nieparzystej liczby kwiatów najczęściej trzech jest echem dawnych wierzeń magiczną moc niektórych liczb. Autor: Lucyna Wróbel Dom Wczasów Dziecięcych Sidzina |